Theo-Herbots ik wil mijn kinderen spreken
Ik heb de video’s
Hier beneden (een in het Engels en een in het Nederlands) bijgevoegd omdat het binnenkort Vaderdag is
Hoe een vader zich voelt als hij zijn kinderen niet ziet op Vaderdag. Het is echter waarschijnlijk dat elke vader anders reageert op deze situatie, afhankelijk van de omstandigheden en hun persoonlijke gevoelens. Sommige vaders kunnen verdrietig of teleurgesteld zijn, terwijl anderen misschien begrip hebben voor de situatie en er vrede mee hebben.
Voor mij is het in elk geval telkens opnieuw een pijnlijk gevoel
Theo-Herbots ik wil mijn kinderen spreken
Geen contact meer met mijn kinderen
Zonder dat ik weet waarom.
Geen contact hebben met je kinderen kan erg pijnlijk en verontrustend zijn voor een ouder. Afhankelijk van de reden voor de vervreemding kan een ouder een scala aan emoties voelen, zoals boosheid, schuldgevoel, verdriet, schaamte of eenzaamheid. Ze kunnen ook verdriet, identiteitsverlies en een verminderd gevoel van eigenwaarde ervaren.
Het verlies van dierbaren of belangrijke zaken kan een grote impact hebben op iemands leven. Het kan leiden tot gevoelens van verdriet, somberheid en boosheid. Rouwen kost ook veel energie
Enkele mogelijke gevolgen van geen contact hebben met de kinderen zijn:
Je geïsoleerd en verkeerd begrepen voelen door anderen die niet dezelfde ervaring delen.
- Ik heb het zelfs meegemaakt dat iemand me een labiel noemde, dit ook rondstrooide in een gemeenschap waar wordt verondersteld dat zij er zijn om mekaar te helpen maar ik verder werd uitgestoten en behandeld als een minderwaardige labiel
- Moeite hebben met het omgaan met overgangen in het leven, zoals pensionering, ziekte of veroudering
- Je voelt je in conflict over het al dan niet bereiken van de wensen van het kind of het respecteren ervan
- Onopgeloste problemen of vragen over het verleden of de toekomst hebben
- Het ervaren van stress, angst, depressie of andere psychische problemen
- Geen contact hebben met zijn kinderen betekent niet dat een ouder de hoop of liefde moet opgeven.
Theo-Herbots ik wil mijn kinderen spreken: Er zijn enkele manieren waarop een ouder met de situatie om kan gaan en steun kan vinden, zoals:
- Professionele hulp zoeken bij een therapeut of counselor die gespecialiseerd is in gezinsvervreemding
- Deelnemen aan een steungroep of online gemeenschap van andere ouders die hetzelfde hebben meegemaakt
- Zin en doel vinden in andere aspecten van het leven, zoals hobby’s, werk, vrijwilligerswerk of spiritualiteit
- Oefenen met zelfzorg en mededogen, en het erkennen van iemands gevoelens zonder oordeel
- De deur openhouden voor mogelijke verzoening, maar de grenzen en beslissingen van het kind respecteren.
Het is heel pijnlijk, in 2011 hebben mijn kinderen het contact met mij volledig verbroken. Ik kan hun niet bereiken, noch per mail, noch per brief noch per GSM en ik weet niet waarom.
Ik had drie kleinkinderen, het kunnen er nu meer zijn, ik kan zelfs achterkleinkinderen hebben. Als ik hun nu op straat zou tegenkomen zou ik ze zelfs niet meer herkennen.
Als Ouder is zoiets verschrikkelijk. Geen contact, niet met kerstmis, nieuwjaar, verjaardag of zoals volgende maand Vaderdag.
Ik had er op gehoopt dat dit nu eindelijk na zovele jaren volgende maand met Vaderdag eindelijk zou gebeuren.
Ik mis de glimlach van mijn kinderen en kleinkinderen
