Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven ||What I sacrificed in my life

Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven

Inleidend woord

Ik heb in een eerder verhaal het erover gehad dat ik 33 jaar nuchter ben. Ik ben er fier op (het enige wat me nog rest om fier op te zijn). Sedert 24 maart 1990 heb ik geen enkele druppel alcohol meer aangeraakt.

En toch ondanks alles wat ik hier beneden ga opnoemen, heb ik nooit mijn troost gezocht in alcohol..

Ik vindt het smerig dat er sommigen zijn die dat in twijfel trekken.

Erger nog ik heb een sterk vermoeden dat er mensen geweest zijn die mijn kinderen en mijn eerste vrouw tegen me hebben opgestookt met de bewering dat zij me nog altijd dronken zagen rondlopen.

Als dat zo is, dat dan vroeg of laat De Toorn Gods over hen kome

---

Wat ik heb opgeofferd in mijn leven: Gewoon “ALLES”

Of anders gezegd, ik heb het niet opgeofferd, ik heb alles verloren door moedwil en kwaad opzet van mensen die er voor opgeleid en betaald om mensen te helpen

Eens had ik alle luxe en comfort die U zich kan inbeelden, MAAR !!

Ik verloor alles, lees hier het verhaal. bekijk alle vier de omschreven punten hier beneden

1. Hoe alles begon door fouten gemaakt door een openbare dienst.
2. Hoe het verder mis is gelopen door een verkeerde doktersdiagnose
3. Hoe verschillende diensten die fouten hebben gemaakt mekaar in bescherming hebben genomen.
4. Hoe het nu nog altijd door bepaalde diensten wordt tegengewerkt dat ik contact zou krijgen met mijn kinderen en kleinkinderen

---

In 2002 zijn er mensen gewest die jaloers waren op het prachtige landgoed dat ik volledig had gerestaureerd.

Met allerlei leugens en valse beschuldigingen, zijn ze er in geslaagd om mijn Vrouw en mijn kinderen tegen mij op te hitsen. Een huwelijk van 26 jaar ging op de klippen, het landgoed werd verkocht omdat mijn ex er de helft van opeiste en ik het geld niet had om haar haar deel te geven.

Maar goed, ik had nog net genoeg over om me een oude versleten rijwoning te kopen. Ik ging een lening van 10 jaar aan om de nodige verbouwingen te doen en moest nog 3 jaar afbetalen toen dit gebeurde.

---

1) Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven. Eerste fout gemaakt door diegenen die er voor opgeleid en betaald om anderen te helpen

Mijn minderjarige dochter (nog geen 16 jaar), ging naar het OCMW van waar ik op het ogenblik van de scheiding woonde, vroeg daar dat er een studentenkot voor haar in Leuven werd gehuurd, haar studies werden betaald en zij wekelijks een leefloon kreeg.

Dit alles werd haar toegestaan zonder dat ik als wettelijk vertegenwoordiger ook maar van iets wist.

Velen zeggen me nu dat kan niet, want dat mag niet.

Het mag wettelijk gezien normaal niet, maar toch is het gebeurd.

Meer nog achteraf is datzelfde OCMW al dat geld van mij beginnen terug te vorderen.

Toen ik weigerde om dat terug te betalen (alles was immers zonder mijn medeweten gebeurd), werd er gewoon loonbeslag gelegd zodat ik bovenop mijn pensioen een bijverdienste moest doen.

Op het ogenblik dat ik contact heb gelegd met die dienst hebben ze me niet willen zeggen wie er samen met mijn dochter naartoe is gegaan. Meer nog zij beweerden bij hoog en bij laag dat er nooit loonbeslag was gelegd door hun, dat dat door iemand anders moest gebeurd zijn. Hoewel ik heel goed weet dat mijn overste op mijn werk (dat was net voor mijn op pensioenstelling) mij klaar en duidelijk heeft gezegd: “Theo ik heb papieren binnen gekregen dat er loonbeslag moet gelegd worden omdat gij zo’n grote achterstand van betalingen hebt bij het OCMW”

Er zijn er velen die nu zeggen: “Ge had dat niet mogen laten gebeuren”

Maar dat is makkelijk gezegd, dergelijke diensten hebben Juridische diensten om hun veilig te stellen en daar kan je als gewone Burger niet tegen op.

Meer nog hoe verschillende dienste mekaar beschermen leg ik uit in Fout nr 3 hier beneden.

---

2) Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven. Tweede fout gemaakt door diegenen die er voor opgeleid en betaald om anderen te helpen

Verkeerde Doktersdiagnose

---

Zoals ik hierboven heb aangehaald om mijn lening op de verbouwingen te kunnen afbetalen en ik door die terugbetaling aan Het OCMW dit niet meer kon, ben ik beginnen te werken in De Horeca. Indien ik dit nog drie jaar had kunnen volhouden, was mijn lening afbetaald.

MAAR; op 28/10/2010 werd ik ziek op het werk en hebben ze me daar naar huis gestuurd.

Toen ik bij de dokter kwam was zijn diagnose: buikgriep.

Ik heb hem gevraagd: “zouden het geen poliepen kunnen zijn, ik heb daar vroeger nog last van gehad?”

Zijn reactie was: “Wie is er hier dokter, ik of gij? als ik u zeg dat het buikgriep is, is het buikgriep. ga deze medicatie bijhalen en binnen een paar dag zijt ge er weer bovenop”

Maar het waren wel poliepen en onder invloed van die medicatie zijn mijn darmen op 7 plaatsen opengesprongen.

Ik heb daar van 28 december 2010 tot 1 januari 2011 gelegen vooraleer ik de hulpdiensten kon verwittigen. Het is een mirakel dat ik dit zo lang heb overleefd en dat ik ook nog eens na de spoedoperatie die er werd uitgevoerd, na 16 dagen uit coma ben ontwaakt.

Dit heeft momenteel nog altijd zware financiële en fysische gevolgen waar ik later zal op terugkomen.

Maar het belangrijkste is dat ik mijn werk in De Horeca niet kon hernemen, ik mijn lening niet verder kon afbetalen, mijn huis ver onder de prijs werd verkocht en ik vanaf dan gedoemd werd om de rest van mijn leven huur moest betalen in een oud versleten huis. Terwijl als ik nog drie jaar had kunnen blijven werken in een prachtig gerestaureerd huis had kunnen blijven wonen, zonder kosten (buiten de vaste kosten zoals verwarming enz. die er voor iedereen zijn

---

3) Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven. Derde fout gemaakt door diegenen die er voor opgeleid en betaald om anderen te helpen

In een bijeenkomst

In 2015 is er een vergadering geweest van 16 professionele mensen uit verschillende maatschappelijke diensten.

Ik weet nog altijd niet wie die vergadering heeft samengeroepen, maar het was zogezegd een vergadering om te zien welke oplossing er kon gevonden worden om mij te helpen.

Ik ga er niet teveel over loslaten, omdat dit de rechtszaak die ik binnenkort ga opstarten in het gedrang zou kunnen brengen.

In elk geval de enige oplossing die er ooit uit de bus is gekomen is een voorstel tot Euthanasie.

Een maatschappelijk werker aan wie ik alles had uitgelegd wat er allemaal was gebeurd en ik hem dat voorstel tot Euthanasie liet zien, zijn reactie was zeer hard : “De perfecte moord bestaat!!”

Maar nogmaals, gezien de rechtszaak die er binnenkort wordt opgestart, laat ik hier niet veel meer over los.

Wat wel, een paar jaar geleden heeft er een maatschappelijk assistente me in kennis gesteld dat er sinds begin 2010 een fonds bestaat vergoeding medische ongevallen en zij heeft me de nodige formulieren bezorgd.

Toen ik mijn medisch dossier opvroeg bij de arts die die verkeerde diagnose had gesteld en ermee naar de Ombudsdienst ging van het hospitaal waar begin 2011die spoedoperatie werd uitgevoerd (en nog verschillende andere achteraf), bleek dat mijn medisch dossier helemaal niet klopte met wat er in werkelijkheid was gebeurd.

Meer nog toen ik er gewag van maakte van die samenkomst in 2015 en dat er daar niemand iets had over gezegd, (over het fonds vergoeding medische ongevallen) heef zij vlakaf gezegd; “daar zit iets anders achter, want dat er daar niemand van op de hoogte was kan niet. Dat fonds bestaat van begin 2010, is uitgebreid uitgelegd op Radio, TV, in dagbladen en Tijdschriften. Er zijn mailberichten gestuurd naar alle mogelijke matschappelijk diensten, daar zit meer achter”

Ik ben er ook zeker van dat die bijeenkomst er niet geweest is om een oplossing te zoeken om mij te helpen maar om te zien wat ik wist over de gemaakte fouten en hoe zij mekaar konden beschermen in een vorm van Codependency.

De betekenis daarvan leg ik hier beneden uit. In elk geval, het dossier werd ingevuld en overgemaakt aan de bevoegde diensten. Groot was mijn ontgoocheling toen ik een paar dagen nadien het dossier terugkreeg als afgewezen omdat het niet binnen een termijn van vijf jaar was ingediend. Als er ook maar één van die aanwezigen in 2015 had ingelicht, dan had het er nu voor mij financieel gans anders uitgezien.

Nogmaals zij zijn niet samengekomen om me te helpen maar in een vorm van codepedentie.

Maar ik zit in een vorm dat ik niets of niemand meer te verliezen heb en alle middelen zullen goed zijn om die codependency te doorbreken. Het is voldoende dat ik iemand zodanig onder druk kan zetten dat hij of zij begint te praten en dan zal het niet meer zijn om mekaar te beschermen en dat iedereen begint te praten om zichzelf te beschermen.

Geloof me als de deksel die er door zestien mensen op dat potje werd gezet, zal opengaan, dan gaat er een enorme stank naar buiten komen

Wat is Codependency ?

Codependency in groepsbetekenis kan verwijzen naar een situatie waarin een of meer leden van een groep buitensporig afhankelijk zijn van een ander lid of andere leden voor goedkeuring, validatie, ondersteuning of begeleiding. Dit kan een ongezonde dynamiek creëren waarbij de medeafhankelijke leden hun gevoel van identiteit en autonomie verliezen, en de andere leden voelen zich belast of gemanipuleerd door de medeafhankelijke leden

Enkele mogelijke tekenen van wederzijdse afhankelijkheid in groepsbetekenis zijn:

Moeite hebben met het nemen van beslissingen zonder overleg met de groep
Schuldig of angstig voelen als je het niet eens bent met de groep
Het opofferen van de eigen belangen of waarden in het belang van de groep
Moeite hebben met het uiten van de eigen mening of gevoelens in de groep
Je verantwoordelijk voelen voor het geluk of welzijn van de groep
Een laag zelfbeeld hebben en bevestiging zoeken bij de groep
Moeite hebben met grenzen stellen en nee zeggen tegen de groep
Bang zijn om de acceptatie of goedkeuring van de groep te verliezen.

Dingen verzwijgen om mekaar te beschermen

---

4) Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven. Vierde fout gemaakt door diegenen die er voor opgeleid en betaald om anderen te helpen

De ergste van allemaal: Geen contact meer met mijn kinderen

Zonder dat ik weet waarom.

Dezelfde maatschappelijk assistente die me in kennis heeft gesteld over het bestaan van het fonds vergoeding medische ongevallen, had me voorgesteld om contact te zoeken met mijn kinderen, hun uit te nodigen voor een gesprek om daarna een gesprek onder begeleiding met mij en mijn kinderen te regelen. Hoe het is misgelopen leg ik hier beneden verder uit, maar eerst geef ik wat meer uitleg wat het doet als men geen contact meer heeft met zijn kinderen

Geen contact hebben met je kinderen kan erg pijnlijk en verontrustend zijn voor een ouder. Afhankelijk van de reden voor de vervreemding kan een ouder een scala aan emoties voelen, zoals boosheid, schuldgevoel, verdriet, schaamte of eenzaamheid. Ze kunnen ook verdriet, identiteitsverlies en een verminderd gevoel van eigenwaarde ervaren.

Het verlies van dierbaren of belangrijke zaken kan een grote impact hebben op iemands leven. Het kan leiden tot gevoelens van verdriet, somberheid en boosheid.  Rouwen kost ook veel energie

Enkele mogelijke gevolgen van geen contact hebben met de kinderen zijn:

Je geïsoleerd en verkeerd begrepen voelen door anderen die niet dezelfde ervaring delen.

Ik heb het zelfs meegemaakt dat iemand me een labiel noemde, dit ook rondstrooide in een gemeenschap waar wordt verondersteld dat zij er zijn om mekaar te helpen maar ik verder werd uitgestoten en behandeld als een minderwaardige labiel
Moeite hebben met het omgaan met overgangen in het leven, zoals pensionering, ziekte of veroudering
Je voelt je in conflict over het al dan niet bereiken van de wensen van het kind of het respecteren ervan
Onopgeloste problemen of vragen over het verleden of de toekomst hebben
Het ervaren van stress, angst, depressie of andere psychische problemen
Geen contact hebben met zijn kinderen betekent niet dat een ouder de hoop of liefde moet opgeven.

Er zijn enkele manieren waarop een ouder met de situatie om kan gaan en steun kan vinden, zoals:

Professionele hulp zoeken bij een therapeut of counselor die gespecialiseerd is in gezinsvervreemding
Deelnemen aan een steungroep of online gemeenschap van andere ouders die hetzelfde hebben meegemaakt
Zin en doel vinden in andere aspecten van het leven, zoals hobby’s, werk, vrijwilligerswerk of spiritualiteit
Oefenen met zelfzorg en mededogen, en het erkennen van iemands gevoelens zonder oordeel
De deur openhouden voor mogelijke verzoening, maar de grenzen en beslissingen van het kind respecteren.

Maar nu komt het.

Een Maatschappelijk werkster van een openbare dienst waar ik in begeleiding ben om al het verlies in mijn leven te kunnen verwerken,(zonder alcohol, drugs of zelfs medicatie), heeft me in het verleden meermaals gezegd: “waarom wilt ge dat door K. laten doen, ik kan dat ook !!“

Ik heb het aan haar overgelaten, temeer omdat K een overplaatsing heeft naar een andere regio en zij dat nu in deze regio niet meer kan doen.

Het is heel pijnlijk, in 2011 hebben mijn kinderen het contact met mij volledig verbroken. Ik kan hun niet bereiken, noch per mail, noch per brief noch per GSM en ik weet niet waarom.

Ik had drie kleinkinderen, het kunnen er nu meer zijn, ik kan zelfs achterkleinkinderen hebben. Als ik hun nu op straat zou tegenkomen zou ik ze zelfs niet meer herkennen.

Als Ouder is zoiets verschrikkelijk. Geen contact, niet met kerstmis, nieuwjaar, verjaardag of zoals volgende maand Vaderdag.

Ik had er op gehoopt dat dit nu eindelijk na zovele jaren volgende maand met Vaderdag eindelijk zou gebeuren.

Maar toen ik vorige week belde naar de maatschappelijke assistente kreeg ik te horen dat zij het niet mocht om de adressen van de kinderen op te zoeken?

Ra Ra Ra, eerst het uit handen nemen van iemand die het wel wou en kon en dan het plots niet meer kunnen?

Daar kan maar één ding achter zitten, ik mag geen contact krijgen met de kinderen.

Waarschijnlijk omdat mijn kinderen niet achter de waarheid mogen komen en omdat er nog veel meer is te verbergen dan dat mijn jongste dochter op een onwettelijke manier veel geld heeft gekregen dat ik heb moeten terugbetalen.

Ik ben er zeker van dat er nog meer onwettelijke dingen zijn gebeurd.

Maar ik zal niet opgeven tot de volledige waarheid zal naar boven komen en dat gerechtelijkheid zal geschieden

---

Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven: wat ik er ga aan doen met alles wat ik hierboven heb aangehaald

Hier beneden kan U naar mijn startpagina gaan waar U naar mijn webwinkel kan.

Ik ga via die weg proberen toch nog iets te doen aan mijn financiële toestand. Maar ook dat willen ze verhinderen volgens de Stalinistische principes: Breng iemand in armoede, pak ze alles af wat ze hebben, geef ze daarna een paar kruimels en ge kunt ermee doen wat ge wilt en wordt zelfs de Hemel ingeprezen.

Maar ik laat het niet gebeuren en alle middelen om me te verdedigen zullen goed zijn.

---

Slotwoord

Zelfs als diegenen die me zoveel materiële schade hebben berokkend (waar ik aan twijfel, ze hebben wel de moed en de intelligentie gehad om om mijn leven te vernietigen, maar hebben dat niet om het terug recht te zetten), dan blijven de verloren levensjaren.

Al die jaren in armoede…. (ik ga U besparen wat het is om in een onhoudbare toestand te zitten. Enkel dit, ik heb een goed pensioen, maar daar gaat al een flink stuk van af voor de huur van een piepkleine studio wat niet nodig was geweest als al die fouten waren gemaakt.

Bovendien moet ik dagelijks veel geld uitgeven aan speciale voedingssupplementen omdat ik sinds die zware operaties, maar een vierde van de voedingsstoffen uit gewone voeding opneem. Maar omdat het voedingssupplementen zijn en dat er daar geen enkele tussenkomst voor is.

Gewoon, ik moet leven me een budget dat onleefbaar is

---

Hoeveel is een levensjaar waard?

Dat is een moeilijke vraag om te beantwoorden. Er is geen eenduidige manier om de waarde van een mensenleven of een levensjaar te berekenen. Verschillende factoren spelen een rol, zoals de kwaliteit van leven, de kosten van medische behandelingen, de maatschappelijke impact en de persoonlijke voorkeuren.

Volgens sommige onderzoeken lijkt een extra levensjaar in goede gezondheid (‘quality-adjusted life year’, QALY) mensen gemiddeld minstens 50.000 euro waard te zijn Dit bedrag wordt soms gebruikt als een drempel om te bepalen of een nieuwe medische behandeling wordt terugbetaald of niet. Maar dit is niet altijd het geval en er is veel discussie over de ethische en economische implicaties van deze benadering.

Andere onderzoeken gebruiken andere methoden om de waarde van een levensjaar te schatten, zoals het vergelijken van de kosten en baten van nierdialyse of het vragen aan mensen hoeveel ze bereid zijn te betalen voor een langer leven5. Deze methoden leveren verschillende resultaten op, die variëren van 80.000 euro tot 129.000 dollar per levensjaar.

---

Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven Dus, hoeveel is een levensjaar waard?

Dat hangt af van wie je het vraagt, hoe je het meet en waar je het voor gebruikt. Het is geen eenvoudige rekensom, maar een complexe afweging van waarden, belangen en emoties. Wat denk jij? Hoe zou jij de waarde van een levensjaar bepalen?

In elk geval, zelfs tegen een vergoeding, de levensjaren die voorbij zijn komen niet meer terug en kunnen niet vergoed worden.

---

Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven

Wat als er nu toch nog iets zou gedaan worden als ik de komende jaren toch in een betere financiële omstandigheid terecht zou komen?

In 2021 bedroeg de levensverwachting bij geboorte in het Vlaamse Gewest voor de hele wettelijke bevolking 82,7 jaar. Bij mannen was dat 80,4 jaar en bij vrouwen 85,0 jaar.

Dus vermits ik nu de zeventig voorbij ben, zou ik nog een gemiddelde levensverwachting hebben van tien jaar.

De levenskwaliteit van iemand vanaf 70 jaar hangt af van verschillende factoren, zoals de fysieke en mentale gezondheid, de sociale relaties, de zingeving en het welbevinden. Sommige ouderen behouden een hoog niveau van levenskwaliteit ondanks hun leeftijd of gezondheidsproblemen, terwijl anderen zich moe of ongelukkig voelen met hun leven.

Er zijn verschillende manieren om de levenskwaliteit van ouderen te meten en te verbeteren. Een belangrijke factor is het voorkomen of behandelen van valpartijen, die een grote impact kunnen hebben op de mobiliteit, het zelfvertrouwen en de levenskwaliteit van ouderen.

Een andere factor is het bestrijden van eenzaamheid en sociaal isolement, die kunnen leiden tot depressie en levensmoeheid. Ook het stimuleren van fysieke activiteit, cognitieve stimulatie, zinvolle bezigheden en sociale participatie kan bijdragen tot een betere levenskwaliteit bij ouderen.

De levenskwaliteit van ouderen is dus niet alleen afhankelijk van hun leeftijd, maar ook van hun persoonlijke situatie en omgeving. Het is belangrijk om aandacht te hebben voor de noden en wensen van ouderen en hen te ondersteunen in hun streven naar een zo goed mogelijk leven.

Hou er rekening mee dat door de financiële problemen waar ik in terecht gekomen ben door de fouten aangehaald hierboven, vele jaren van bittere ontbering, en de Fysische gevolgen van de medische flater eind 2010, veel van wat ik hierboven heb opgenoemd, voor mij als zeventigjarige niet meer mogelijk zijn.

---

Wat je diep treft doet eeuwig pijn

---

Zo voel ik het nu

Ik heb altijd voor iedereen gereed gestaan, maar reeds vele jaren leef ik in bittere eenzaamheid. Ik lach en zing, maar onder die lach zit een droevig gezicht.

Sterven zal ik bittere eenzaamheid

Theo-Herbots Wat ik heb opgeofferd in mijn leven en welke hulp ik van U zou willen.

U kan me helpen door een reactie te geven onder dit bericht en dit zoveel mogelijk te delen met zoveel mogelijk mensen via de deelknoppen hier beneden, hopelijk kan ik daardoor de publieke opinie wakker schudden en zo druk zetten dat de codepedentie wordt doorbroken en de waarheid aan het licht komt

---